tebrikleerr.. yine daralttım kendimii. hatta bu sefer yetmedi o'nu ve hatta O'nu da daralttım. nasıl beceriyorum bilmiorum ama süper depresyona sokarım kendimi ve çevremi.

hep yalnızken yapıyorum bunu. sanırım yalnız olduğumu sandığım sırada aslında normalden de büyük bir kalabalık içine sokuyorum kendimi -yani ruhumu/aklımı-. beynimi gereğinden çok şeyle meşgul ediyorum; düşünüorum; olanları, olduğunu sandıklarımı, olacakları, olması gerekenleri..sonra nasılları, niçinleri, çözümleri, çözümlenmesi gerekenleri..sonra aralarından birini seçip ona takılıyorum -takıyorum-, gittikçe derine; en derine inmeye çalışıorum ve sonuçta aynı yerde buluyorum kendimi..

kayboluyorum..

-bu kalabalığın içinde kayboluyorum.

hep kalabalıktan -somut kalabalıktan- enerji alan biri oldum-muşum-.. insanları çok sevdiğim için değil maalesef..
beni kendi kalabalığımdan uzaklaştırdıkları için mutlu olduğumdan..

bu yüzden;

-do not leave me.

evetbencilimnoolmuşyani